สาวๆ หลายคนวาดฝันไว้ว่าอยากพบรักแท้กับหนุ่มหล่อที่มีหน้าที่การงานมั่นคง และจะรู้สึกเหมือนได้โชคสองชั้นถ้าหากว่าเขาคนนั้นมาจากชาติตระกูลที่ดี ใครที่มีความปรารถนาเช่นนี้บอกเลยว่าคอลัมน์ต่อไปนี้เหมาะกับคุณมากๆ OK! ขอแนะนำให้รู้จักกับ 5 หนุ่มผู้เป็นทายาทนักธุรกิจตระกูลดังของเมืองไทย บอกเลยว่าพวกเขาเหล่านี้ทั้งหน้าตาดี การศึกษาเลิศ ทำงานเก่ง แถมยังมีทัศนคติที่น่าสนใจอีกด้วย
1.จีน-อิทธิฤทธิ์ รัตนทารส
‘ทายาทห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่กำลังจะกลายเป็นหนุ่มฮอตในแวดวงสังคม’
ลูกชายคนโตวัย 20 ปีของคุณอ้อย-อัจฉรา อัมพุช ผู้บริหารแห่งอาณาจักรเดอะมอลล์ กับคุณกอล์ฟ-ณชนก รัตนทารส นักธุรกิจชื่อดัง สเน่ห์ของเขาคือรูปร่างหน้าตาและการพูดจาที่สะกดใจสาวๆ ได้อยู่หมัด
การศึกษา: เพิ่งจบไฮสคูลจาก Shrewsbury School ประเทศอังกฤษ และกำลังจะไปเรียนต่อที่ Syracuse University ทางด้าน Interior Design and Architecture ประเทศสหรัฐอเมริกา
ความสามารถพิเศษ: ฟุตบอล ได้เป็นกัปตันทีมตั้งแต่ยังเด็ก พอไปเรียนที่อังกฤษก็เล่นฟุตบอลจนติดทีมโรงเรียน และเป็นคนไทยคนแรกที่มีโอกาสไปเตะให้ Independent School Football Association (ISFA)
สเตตัสหัวใจ: ยังไม่มีแฟน (แต่อยู่ในช่วงเดต)
สาวในสเป็ก: อยู่ตรงกลางระหว่างเซ็กซี่กับน่ารัก เน้นดูที่บุคลิก และต้องดูว่าเพื่อนชอบด้วยไหม
แพลนในอนาคต: นำความรู้ด้านอินทีเรียดีไซน์ที่เรียนมาใช้กับกิจการของที่บ้าน เช่น การออกแบบต่างๆ เพื่อช่วยดึงคนให้เข้ามาเดินในห้างมากขึ้น
IG: @generatanadaros
เส้นทางของทายาทนักธุรกิจ
เดี๋ยวนี้การที่คนจะมาเดินห้างสรรพสินค้าเป็นเรื่องที่ยากขึ้น ผมคิดว่าการเลือกเรียนมาทางด้านนี้อินทีเรียดีไซน์น่าจะเข้ามาช่วยดึงคนให้เข้ามาเดินในห้างได้ครับ ซึ่งถ้าจะให้เรียนจบและได้ใบอนุญาตสร้างตึกด้วยเลย แต่ต้องใช้เวลาถึง 7 ปี ซึ่งอาจจะนานเกินไป อยากกลับมาช่วยงานที่บ้านให้เร็วกว่านั้น เลยคิดว่าจะเรียน 4 ปีจนจบปริญญาตรี แล้วไปเรียนต่อทางด้านธุรกิจเลยดีกว่า แต่ถ้าวันหนึ่งเราจะต้องสร้างตึกก็คงหาคนมาช่วย แล้วผมก็ดูแลทางด้านดีไซน์แทนครับ
คุณหนูติดดิน
ผมไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่อายุ 12 ปีครับ ช่วงที่ไปไม่ค่อยคิดถึงบ้านเท่าไร เพราะคุณพ่อจับผมส่งไปเรียนซัมเมอร์แคมป์ตั้งแต่เด็กๆ ท่านไม่อยากให้ใช้ชีวิตแบบคุณหนู อยู่บ้านตลอด ท่านสอนให้หาวิธีเอาตัวรอดด้วยตัวเอง ตอนเรียนที่เมืองไทย ผมไม่ได้มีอะไรที่ดูแตกต่างจากเพื่อนๆ เลย เป็นเด็กนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง ที่โชคดีมีรถมารับมาส่ง กินข้าวที่บ้าน ไม่ได้ไปกินหรูหราที่ไหน พ่อแม่ผมไม่เคยให้ทำหรือได้อะไรเกินเพื่อนคนอื่น
ฝึกงานเพื่อการเรียนรู้
ตอนอายุ 15 ได้ฝึกงานที่ร้านอาหารของคุณพ่อเสิร์ฟอยู่ 1 อาทิตย์ แล้วไปฝึกงานต่อที่แมคโดนัลด์ แต่ตอนนี้ผมมาฝึกงานแบบจริงจังเลย เข้าออฟฟิศเหมือนพนักงานทุกคน ทำงานกับคุณแม่ ป้าแอ๊ว แล้วก็เรียนรู้งานกับพี่ชมพู (พลอยชมพู อัมพุช) พี่เขาดูแลดีมากครับ ช่วยหางานให้ทำ ผมได้ไปเรียนรู้เรื่องการออกแบบ การพัฒนา คิดวิธีว่าทำอย่างไรให้คนมาเดินห้างให้มากขึ้น แล้วก็มีเข้าไปฟังเขาประชุมกัน ครั้งแรกที่เข้าไปฟังในห้องประชุมใหญ่ ผมแอบอยู่ที่มุมห้อง แล้วอยู่ๆ ป้าแอ๊วก็เรียกให้นำเสนอไอเดียขึ้นมาหน่อย ผมนี่ตอบไม่ถูกเลย ขำตัวเองถึงวันนี้
ผู้ชายต้นทุนระดับพรีเมียม
การเกิดมาเป็นลูกของคุณพ่อ คุณแม่ เป็นเรื่องที่กดดันกับผมมากเหมือนกันครับ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ป้าแอ๊วจะบอกว่าผมต้องมาทำโน่นนี่ให้เดอะมอลล์ต่อ ต้องเรียนเก่งๆ จบไวๆ จะได้มาช่วยกัน แต่พอได้มาลองฝึกงาน ดูงาน ความกดดันก็ค่อยๆ หายไป เพราะได้เรียนรู้มุมมองการทำงานจากคุณแม่ จากป้าแอ๊ว ทั้งวิธีคิด วิธีพูด การออกแบบ เรียนรู้ว่าการดึงดูดคนเข้ามาเดินในห้างเป็นสิ่งสำคัญมาก ซึ่งป้าแอ๊วจะเป็นคนอธิบายให้ฟังตลอดทั้งเรื่องการวางร้าน ส่วนน้าๆ ก็ช่วยดูด้านออนไลน์ เราก็เลยเริ่มรู้จักงานที่จะต้องเข้ามาทำในอนาคตมากขึ้นครับ
เก็บเกี่ยว เที่ยวแบ็กแพ็ก
อย่างที่บอกว่าผมต้องกลับมาทำงานที่บ้าน แต่ก็อยากได้ประสบการณ์จากเมืองนอกก่อน อยากไปเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาก่อน จะได้เรียนรู้จากการทำงานตั้งแต่ระดับล่างจนถึงระดับผู้บริหาร เพื่อที่จะเข้าใจทุกคน และบริหารงานได้ถูกจุด ผมอยากไปฝึกงานที่อังกฤษหรืออเมริกาสัก 1 ปี จากนั้นอยากไปเที่ยวอีกหน่อย มีเพื่อนคนหนึ่งวางแผนเดินทางจากอเมริกาใต้จนมาถึงเอเชีย ทำกิจกรรมทุกอย่าง ผมเองก็อยากทำอะไรแบบนั้นบ้างแต่คงไม่เท่าเขา
พ่อแม่คือไอดอล
คุณพ่อเป็นไอดอลของผมในเรื่องการท่องเที่ยว พ่อเป็นคนที่รู้จักคนเยอะเลยอยากเป็นแบบนั้นบ้าง คือดูโดดเด่นนิดหน่อย แล้วก็พยายามจะแต่งตัวให้เท่เท่าคุณพ่อด้วย แต่คงไม่มีทาง (หัวเราะ) ส่วนคุณแม่เป็นไอดอลในเรื่องการทำงาน รวมถึงมารยาทครับ เรื่องหลังนี่คุณพ่อ คุณแม่ผมเป็นตัวอย่างที่ดีทั้งคู่เลยครับ
ข้อดีและข้อเสียที่อยากปรับปรุง
ข้อดีคืออะไรที่สำคัญ ผมจะตั้งใจมาก แต่ข้อเสียคือถ้าอะไรที่เป็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ผมจะไม่ค่อยใส่ใจ
ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในมุมมองของจีน
ผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครก็ได้ แต่ต้องเป็นคนที่ทำงานเก่ง ดูดี มีบุคลิกที่น่านับถือ มีมารยาท มีวินัย อ่อนน้อมถ่อมตน ให้เกียรติคนอื่นและมีความน่าเชื่อถือครับ
2.ทักกี้-อนณ ชินพิลาศ
หนุ่มอารมณ์ศิลป์ผู้หลงใหลในเสียงดนตรี
ทักกี้-อนณ ชินพิลาศ ลูกพี่ลูกน้องของคุณโอ๊ค-อัครรัฐ วรรณรัตน์ และคุณวิน-วีร์กฤติ ว่องวัฒนะสิน ผู้บริหารบริษัท Motif กรุ๊ป ด้วยหน้าตาและโปรไฟล์ที่แสนเพอร์เฟ็กต์ทำให้โมเดลลิ่งหลายแห่งติดต่อให้เขาไปถ่ายโฆษณาและมิวสิกวิดีโอ แม้จะมีแววว่าเขาน่าจะไปได้ดีกับงานเบื้องหน้า แต่ทักกี้ก็บอกว่ายังมีงานด้านอื่นที่เขาสนใจ นั่นคือนิวมีเดียอย่างไลน์หรือยูทูบ เพราะธุรกิจตรงนี้สามารถต่อยอดได้อีกไกล ถ้ามีโอกาสเข้าไปทำงานตรงนี้เมื่อไร คงเป็นอะไรที่สนุกมาก
การศึกษา: Australian Institute of Music คณะ Bachelor of Business and entertainment Management ประเทศออสเตรเลีย
ความสามารถพิเศษ: เล่นดนตรี เปียโน กีตาร์ เบส และเชลโล่ รวมถึงงานเบื้องหลัง เช่น การทำอาร์ตไดเร็กชั่นของมิวสิกวิดีโอ ภาพโปรโมต ฯลฯ
สเตตัสหัวใจ: มีแฟนแล้ว
แพลนในอนาคต: อยากทำงานเกี่ยวกับนิวมีเดีย เช่น ไลน์ ยูทูป เพราะเป็นอะไรที่น่าสนใจและเป็นธุรกิจที่ยังไม่อิ่มตัว
IG: @anon_c
ธุรกิจบันเทิงกับความชื่นชอบ
สาขาที่ผมเรียนจะเกี่ยวข้องกับบริหารธุรกิจบันเทิงครับ ซึ่งเราจะเรียนทุกอย่างโดยรวม มีทั้งเรื่องไฟแนนซ์ มาร์เก็ตติ้ง พีอาร์ กฎหมาย ทรัพยากรมนุษย์ ฯลฯ แล้วก็มีวิชาเลือกที่สามารถเลือกเองได้ด้วย ซึ่งผมเลือก Beginner Sound Engineer ครับ เพราะอย่างน้อยเราก็มีทักษะทางด้านดนตรีมาบ้าง (เล่นเครื่องดนตรีชิ้นไหนได้บ้างคะ) ผมเคยเรียนเปียโน แต่ก็ไม่ได้เล่นมาหลายปีแล้ว นอกจากนี้ก็มีกีตาร์ เบส เชลโลที่พอจะเล่นได้ครับ ตอนที่เข้าเรียนผมต้องใช้เวลาทำการบ้านกับเรื่องนี้พอสมควร เพราะพอเขาพูดชื่อศิลปินทั้งที่อเมริกาหรือที่ออสเตรเลียมากลายเป็นว่าผมไม่รู้จักใครเลย ก็เลยต้องทำการบ้านด้วยการจดชื่อแล้วเสิร์ชหาข้อมูลว่าพวกเขาเป็นใคร ใช้เวลาประมาณหนึ่งเลยกว่าจะเคยชินกับชื่อพวกนี้
ชีวิตที่เมืองจิงโจ้และความสามารถที่ค้นพบ
สาเหตุที่เลือกเรียนที่ซิดนีย์ก็เพราะมีญาติๆ เคยไปเรียนแล้วซื้อบ้านไว้ พอผมเรียนจบ ม.3 ที่โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนก็ไปเรียนต่อไฮสคูลที่นั่นเลยเพราะรู้สึกว่าน่าสนุก ช่วงประมาณ ม.4 ผมเริ่มเรียนดนตรีและนั่นก็ทำให้รู้ว่าผมชอบอะไร ดังนั้นพอจบ ม.6 ก็เลยเลือกจะไปทางด้านนี้ ซึ่งการที่เข้าไปเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนี้ถึงแม้เราจะไม่ได้เรียนดนตรีจริงจัง แต่พอเข้าไปอยู่ในสังคมแบบนั้น มันมีความหลากหลาย เจอคนที่คุยถูกคอ มีสังคมที่ซัพพอร์ตกัน เช่น วันนี้วงนี้เล่นที่นี่ไปดูไหม ถ้าชอบก็ไปกัน ผู้คนซิดนีย์มีความเป็นเฟรนด์ลี่มาก ค่อนข้างชิลล์และรีแล็กซ์อยู่แล้ว ทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีเพื่อนอยู่ทุกๆ ที่ครับ
เพลงที่ใช่ ศิลปินที่ชอบ
กี้ชอบฟังเพลงแจ๊สครับ รู้สึกว่าสบายดี ผ่อนคลาย ช่วงอิมโพรไวส์ก็ไปได้เรื่อยๆ ไม่ต้องตายตัวอะไรเท่าไร ผมชอบฟังเพลงบรรเลงด้วย ส่วนศิลปินที่ชอบคือเชต เบเกอร์ เขาเป็นคนเป่าทรัมเป็ตและเป็นนักร้องด้วย แล้วก็มีบิลล์ อีแวนส์ คนนี้เป็นนักเปียโน หลักๆ จะเป็นสองคนนี้ที่ผมชอบฟังงาน แต่ว่าผมก็ฟังงานคนอื่นด้วยนะ เพราะผมฟังที่ตัวเพลง ไม่ได้ฟังเพราะศิลปิน
ประสบการณ์ฝึกงานสุดประทับใจ
เมื่อ ปี 2014 ผมเคยไปฝึกงานที่ Seed FM 97.5 พี่ตุ้ย (ธีรภัทร์ สัจจกุล) บอสของเราใจดีมากครับ ตอนนั้นผมเพิ่งจบไฮสคูลแต่มีความสนใจและอยากรู้ว่างานตรงนี้เป็นอย่างไรเลยไปขอเขาฝึกดู ซึ่งพี่ตุ้ยก็ OK! ให้โอกาสผมเข้าไปลองเรียนรู้งาน ตอนนั้นเป็นช่วงที่มี Seed Awards พอดี ผมเลยได้เห็นเบื้องหลังการทำงาน การเตรียมตัวที่ดูยุ่งเหยิงแต่ก็สนุก และเมื่อปีที่แล้วผมก็มีไปฝึกงานที่แกรมมี่โกลด์ด้วย เป็นอะไรที่แปลกใหม่มาก เพราะผมไม่ค่อยได้ฟังเพลงลูกทุ่งเท่าไร แต่ที่เข้าไปฝึกได้ก็เพราะมีคนแนะนำ เขาบอกผมว่าฝึกที่แกรมมี่โกลด์สนุกที่สุดแล้ว มีอะไรให้ทำเยอะ ตอนแรกที่ผมเข้าไป ถ้าเกิดเขาไม่คิดว่าผมเป็นศิลปินใหม่ก็คิดว่าผมมาผิดค่าย (หัวเราะ) ผมฝึกงานอยู่ฝั่งอาร์ตไดเร็กชั่น ดูเรื่องมิวสิกวิดีโอ ดูภาพโปรโมต ทำโฟโต้ช็อป ตัดต่อรูปโปรโมต ตัดต่อวิดีโอนิดหน่อย แล้วก็ได้มีโอกาสช่วยช่างกล้อง จัดไฟ ได้เรียนรู้งานทางด้านเบื้องหลัง และที่สำคัญพี่ๆ ที่นั่นทุกคนน่ารักและใจดีกับผมมากด้วยครับ
นิวมีเดียคืองานที่สนใจ
ผมว่าธุรกิจใหม่อย่าง ไลน์ ยูทูป เป็นอะไรที่น่าสนใจนะครับ ตอนนี้กำลังหาวิธีไปทำงานแนวนั้นอยู่ ผมดูบริษัทไลน์ที่ไทยหรือยูทูปที่มีเบสอยู่ที่สิงคโปร์ไว้เหมือนกัน ธุรกิจตรงนี้ยังไม่อิ่มตัว มีอะไรให้พัฒนาได้อีกเยอะ อย่างไลน์ที่เริ่มมาจากการส่งข้อความ ก็ค่อยๆ ขยายออกไปเป็นไลน์ทีวี มันดูน่าสนใจดีครับ
หนุ่มมาดเซอร์กับครอบครัวสุดเข้ม
คุณพ่อผมจะเป็นคนเข้มๆ หน่อย ส่วนคุณแม่ก็เจ้าระเบียบ อย่างเรื่องสักนี่ท่านจะไม่ยอมเลยเพราะคุณพ่อจะเป็นคนหัวโบราณ หรือตอนที่กี้เรียนจบ ม.6 มาแล้วบอกพ่อว่าจะเลือกเรียนต่อที่สถาบันดนตรี เขาก็อึ้งไป แต่กี้ก็บอกว่าได้ปริญญาตรีเหมือนกัน แล้วเรียนเป็นสายบริหารธุรกิจ หลังจากที่เข้าไปเรียนประมาณปีครึ่ง พ่อก็ยังถามผมอยู่ว่าสรุปเรียนอะไร (หัวเราะ) จบมาทำงานสายอะไร พ่อก็จะเป็นห่วงทางด้านนั้นเสียส่วนใหญ่ครับ
ใต้ร่มเงาของครอบครัวธุรกิจขนาดใหญ่
การมีต้นทุนชีวิตที่ดีทำให้ผมรู้สึกกดดันเหมือนกันนะ ด้วยความที่เขาทำมาใหญ่ เขาผ่านอะไรมาเยอะกว่าเรา เขาลำบากมามากกว่าเรา แล้วพอกี้เกิดมาก็มีชีวิตที่สบายกว่า เราไม่เคยผ่านอะไรเหมือนที่เขาเคยเจอ ทำให้ผมรู้สึกว่าเราคงต้องพิสูจน์ตัวเองมากเหมือนกัน เพราะสิ่งที่เขาทำอยู่ผมเกือบจะไม่รู้เรื่องเลย ก็เลยต้องพยายามที่จะเรียนรู้มากยิ่งขึ้น
ข้อดีและข้อที่อยากปรับปรุง
ข้อดีคือผมเป็นคนที่สบายๆ ชิลล์มาก เปลี่ยนแผนได้ตลอดเวลา เป็นคนที่ไม่ชอบโกรธใคร แล้วเป็นคนยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ส่วนข้อที่อยากปรับปรุงคือบางทีผมก็ชิลล์เกินไป (หัวเราะ) เพื่อนก็เลยรำคาญผมบ้าง เพราะเราไม่ตัดสินใจเลย อะไรก็ได้ตลอด ในขณะที่บางเรื่องเราก็ต้องเลือก
ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในมุมมองของทักกี้
ถ้าถามหาความสมบูรณ์แบบจากผู้ชายคนหนึ่งมันคงไม่มีหรอกครับ เขาก็ต้องมีข้อด้อยบ้าง ถ้าจะให้ดีครบสูตร เช่น มีกาลเทศะ มีมารยาท มีความรู้ มีความเป็นผู้นำ เหล่านี้ ผมว่าก็คงดูเกินจริงไปนิดหนึ่ง ทุกคนต้องมีอะไรสักอย่างที่ด้อยบ้าง แล้วแต่ว่าด้อยด้านไหน เราจะทำยังไงกับจุดด้อยของเขา
หนุ่มหล่อหัวใจไม่ว่าง
ตอนนี้กี้มีแฟนแล้วครับ หรือควรจะบอกว่าเป็นเพื่อนสาวคนสนิทดี (หัวเราะ) เขาเป็นคนที่เข้าใจเราว่าเราเป็นคนแบบนี้และ รับได้ เป็นคนที่ผมอยู่ด้วยแล้วมีความสุข จริงๆ ผมกับแฟนรู้จักมานานมากครับ แต่เพิ่งมาคบได้ไม่นานนี่เอง เราเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา แต่ความจริงผมชอบเขามานานแล้วครับ
3.อาร์ม-อธิศ กฤตยาพงศ์พันธุ์
หนุ่มเลือดใหม่แห่งวงการธุรกิจผู้ชื่นชอบการแก้ปัญหาด้วยกลยุทธ์
เซเลบริตี้หนุ่มอารมณ์ดี มีเอเนอร์จี้ล้นเหลือคนนี้มีชื่อว่าอาร์ม-อธิศ กฤตยาพงศ์พันธุ์ กำลังทำงานในตำแหน่ง Group Strategy and Development Central Group เขาเป็นหนุ่มจอมวางแผนที่ต้องดูแลเรื่องภาพรวมของการสร้างสรรค์กลยุทธ์ให้ทางห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัล คุณพ่อของเขาก็เป็นผู้คร่ำหวอดในวงการ ซึ่งก็คือคุณสุรินทร์ กฤตยาพงศ์พันธุ์ ผู้บริหารของสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 นั่นเอง เห็นอย่างนี้หนุ่มอาร์มก็ชอบพาตัวเองเข้าสู่สนามแข่งขันในเรื่องการแก้ปัญหาเกีี่ยวกับธุรกิจอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาก็เลือกที่จะไม่แข่งขันกับใคร นอกจากการแข่งกับตัวเองให้เก่งขึ้นกว่าเดิม
การศึกษา: เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี สาขาบริหารธุรกิจ ภาคอินเตอร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และตั้งใจว่าจะไปเรียนต่อด้าน MBA ที่สหรัฐอเมริกา
ความสามารถพิเศษ: การวางแผนกลยุทธ์เพื่อธุรกิจ
สเตตัสหัวใจ: โสด
สาวในสเป็ก: เป็นคนที่คุยกันรู้เรื่อง เข้ากันได้ ถ้าสวยก็ดี แต่ชอบคนน่ารักมากกว่า
แพลนในอนาคต: พัฒนากลยุทธ์ธุรกิจของเซ็นทรัลได้ก้าวหน้าและครอบคลุมมากยิ่งขึ้น
IG: @armathit
เรียนรู้เรื่องการค้ากับห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
อาร์มทำงานที่เซ็นทรัลเพราะอยากรู้เรื่องเบสิกของการค้าขาย ยิ่งตอนนี้เป็นยุคของโลกออนไลน์ สื่อออนไลน์เข้าไปมีส่วนสำคัญในทุกอุตสาหกรรมเลย ทีวีอีกหน่อยคนก็จะเปลี่ยนไปดูทางมือถือเพิ่มขึ้น สำหรับการช็อปปิ้ง คนก็จะซื้อของผ่านทางออนไลน์มากขึ้น ถ้าเป็นธุรกิจทางทีวี อาร์มยังถามพ่อได้ แต่ว่าถ้าเป็นทางด้านการค้าเราก็อยากจะเรียนรู้จากธุรกิจหลากหลายรูปแบบ อาร์มคิดว่ากลยุทธ์การค้าขายที่ดีที่สุดที่จะชนะในทุกอย่างต้องมีทั้งกลยุทธ์ออฟไลน์และออนไลน์ครับ สมัย 70 ปีที่ผ่านมาเซ็นทรัลก็เป็นออฟไลน์มาตลอด เดี๋ยวนี้ก็ทำเป็นออนไลน์เพิ่มมากขึ้น แล้วก็จะมีบริษัทที่เป็นออนไลน์ เช่น ลาซาด้า แอมะซอน ที่เข้ามาแตะออฟไลน์ด้วย เพราะเป็นการเข้าถึงและเข้าใจลูกค้าเพิ่มมากขึ้นในอีกช่องทางหนึ่ง
คำตอบที่จะทำให้ธุรกิจนี้สามารถอยู่รอดกับโลกในเวลานี้ได้คือเราต้องรู้จักปรับตัวครับ เราต้องรู้ว่าเราอยู่ในโลกที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เราเป็นบริษัทก็ต้องรู้ว่าโลกมันเปลี่ยนไปอย่างไร ส่วนกิมมิกเก๋ๆ ก็คือต้องเป็น Omni-Channel ซึ่งเป็นคีย์เวิร์ดที่หมายถึงไปที่ไหนก็ได้ด้วย สมมติเราซื้อสินค้าออนไลน์ แต่มาวันหนึ่งที่เรากลับมาบ้าน แล้วเกิดไม่อยากได้สินค้าตัวนี้ เราก็สามารถนำไปเปลี่ยนที่ห้างเซ็นทรัลที่อยู่ใกล้บ้านได้ เหมือนกับว่าออนไลน์กับออฟไลน์ไม่ใช่ช่องทางการขายแล้ว แต่เป็นจุดที่ลูกค้าจะสัมผัสกับแบรนด์ของเราได้ เราต้องมีข้อมูลของลูกค้าตลอด
คอนเทนต์คุณภาพของหนุ่มยุคดิจิตอล
คอนเทนต์คุณภาพมี 2 มุมนะครับ คือคุณภาพต่อลูกค้าหรือคุณภาพต่อบริษัทที่ผลิต เราก็ต้องผลิตคอนเทนต์ที่สามารถใช้ได้ในหลายๆ ที่หรือขายต่อได้ในหลายๆที่ อย่างตอนนี้ที่อาร์มชอบสุดเลยคือ Netflix อาร์มซื้อไว้ที่บ้าน จ่ายเดือนละ 400 บาทเอง เราก็สามารถดูทีวีและซีรีส์ได้ เขาจะมีทีวีซีรีส์ที่เขาผลิตเอง คนที่จะชนะทั่วโลกจริงๆ ก็ต้องเป็นคนที่มีเงินมากพอและมีความกล้ามากพอที่จะผลิตคอนเทนต์ของตัวเอง อย่าง Netflix เขาก็พยายามผลิตคอนเทนต์ของตัวเอง มีเรื่องหนึ่งที่ผมชอบมากคือเรื่อง The Crown มีแค่ 10 ตอน แต่เขาใช้เงินผลิต 6,000 ล้านบาท แล้วเรื่องเขาดีมาก เป็นเรื่องเกี่ยวกับควีนเอลิซาเบธที่ 2 ทุกอย่างทำดูเนียนมาก จริงมาก ถือว่าเป็นคอนเทนต์ที่ดี อย่างแรกมันสนุก อย่างที่สองให้ความรู้ต่อคนดู อาร์มรู้สึกเหมือนไม่ได้ดูชีวประวัติ แต่เหมือนดูละครสนุกๆ อยู่ อย่างที่สามคือต้องจริง อย่าปลอม ควรเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง อาร์มคิดว่า 3 อย่างนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ สำหรับคนดู ส่วนในเชิงบริษัทก็ต้องเป็นคอนเทนต์ที่เหมือน Netflix คือไม่ว่าจะอยู่เมืองไทย อินเดีย หรือญี่ปุ่น คุณก็ดูได้ สามารถขายคอนเทนต์ให้ผู้คนทั่วโลกได้ เพราะเป็นคอนเทนต์ที่ยั่งยืน
แอพพลิเคชั่นสุดฮอตของหนุ่มนำสมัย
อาร์มใช้อูเบอร์ครับ เวลาอาร์มไปเที่ยวกับเพื่อนไม่เคยขับรถไปเลย จะเรียกอูเบอร์ตลอด ผมว่ามันเปลี่ยนชีวิตเราเหมือนกันนะ รู้สึกว่าเราเซฟขึ้น อาจจะมีความเสี่ยงอยู่บ้างแต่ก็น้อยมาก เพราะเรามีข้อมูลตลอดเวลา ส่วนการเสพสื่อที่รวดเร็วในทุกวันนี้ เราก็ต้องระวังและมีการกลั่นกรองนะครับ จะมีแอพพลิเคชั่นหนึ่งที่อาร์มใช้อยู่ ชื่อว่า Flipboard แอพฯ นี้ดีมากตรงที่สามารถกลั่นกรองเองได้ ก่อนเข้าไปเขาจะให้เลือกเลยว่าอยากอ่านข่าวประเภทไหน แล้วข่าวเมืองนอกเขาก็จะกลั่นกรองมาในระดับหนึ่ง เราก็จะได้ข่าวทั้งของประเทศไทย ข่าวเมืองนอก เลือกได้หมดเลย อาร์มว่านี่เป็นอีกแอพฯ หนึ่งที่ช่วยเราสกรีนด้วย บางข่าวถ้าเราเห็นพาดหัวข่าวแล้วไม่สนใจเราก็ข้ามไป ข่าวไหนน่าสนใจก็ค่อยกดเข้าไปดู ข้อมูลมันเชื่อมเข้าถึงกันทุกอย่าง เราก็ต้องเลือกครับ
ชีวิตที่กำหนดด้วยตัวเอง
พ่อแม่ไม่เคยตัดสินใจให้อาร์มเลย ท่านให้โอกาสอาร์มตัดสินใจเองตลอด ตั้งแต่ช่วง ม.1 เราก็เลือกได้ว่าเราจะไปทางไหนในชีวิต ท่านก็จะคอยไกด์ว่าอันไหนดีหรือไม่ดี ถ้าทางนี้ดีแล้วจะไปแบบไหน ก็ขึ้นอยู่กับเรา จริงๆ ก็มีกลัวพลาดนะครับเวลาตัดสินใจ (หัวเราะ) แต่ทุกคนก็มีความเสี่ยงในชีวิตอยู่แล้ว สมัยก่อนอาร์มมักกลัวพลาดและเลือกผิด แต่พอตอนหลังเรามานึกย้อนดู ก็พบว่าต่อให้เราพลาดอย่างหนึ่ง ก็ต้องเจออีกอย่างหนึ่งที่ถูก ไม่มีหรอกที่พลาดตลอด ถ้าเราไม่พลาดวันนั้น ก็อาจไม่ถูกในวันนี้ก็ได้ อาร์มรู้สึกว่าพ่อแม่เขาก็ค่อนข้างช่วยให้เรามีพลังในการตัดสินใจดำเนินชีวิตของตัวเอง ไม่เคยกดดันอาร์มเลย
แรงขับเคลื่อนสำคัญมากกว่าการเกิดเป็นลูกชายของพ่อ
อาร์มรู้สึกว่าทุกคนต้องพิสูจน์ตัวเองกันอยู่แล้ว คนเราต่างก็มีความคาดหวังในตัวเองกันทั้งนั้นว่าจะต้องเป็นอย่างไร แต่ถามว่ามันกดดันเราไหม ตอบเลยว่าไม่นะครับ แต่มันผลักดันให้เราโตขึ้นและรู้จักแข่งขันกับตัวเองมากขึ้น คุณพ่อไม่เคยกดดันอะไร แต่อาร์มแค่รู้สึกว่าเราต้องผลักดันตัวเอง ต่อให้คุณพ่อไม่อยู่ตรงนั้น แล้วเรามีคีย์หลักเลยว่าเราจะทำอย่างไรให้เก่งกว่าเมื่อวาน ซึ่งถ้าเรามัวแต่เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ก็คงจะไม่ค่อยมีความสุขหรอก
ข้อดีและข้อเสียที่อยากปรับปรุง
ข้อดีคืออาร์มเป็นคนสนุกสนานร่าเริง ส่วนข้อเสียที่อยากปรับปรุงคือบางครั้งเป็นคนพูดเร็ว คือเราคิดมาแล้ว แต่เราพูดไม่ทันความคิด ก็จะต้องใจเย็นๆ ค่อยๆ พูดครับ (หัวเราะ)
ผู้ชายสมบูรณ์แบบในมุมมองของอาร์ม
ความจริงทุกคนต่างมีความไม่สมบูรณ์แบบในตัวเองอยู่แล้วนะครับ แต่สุดท้ายแล้วมันขึ้นอยู่กับว่าเราตระหนักถึงข้อเสียของตัวเองได้มากแค่ไหน ถ้ารู้ตัวว่ามีข้อเสียแล้วยอมรับและหาทางแก้ไข คนนั้นจะเป็นคนเก่งและน่านับถือสำหรับผม เพราะเขาให้คุณค่ากับตัวเอง อาร์มมองว่าคนนี้ล่ะคือผู้ชายที่สมบูรณ์แบบจริงๆ
หนุ่มโสดกับสาวในสเป็ก
ตอนนี้ผมยังโสดครับ แต่ถ้าจะให้พูดถึงสเป็กคงเป็นคนที่คุยกันรู้เรื่อง เข้ากันได้ ถ้าสวยก็ดี แต่ก็ไม่จำเป็นนะครับ ผมชอบผู้หญิงที่น่ารักมากกว่า อาร์มจะไม่ค่อยเข้าไปคุยกับคนที่ไม่ค่อยรู้จักก่อน เราต้องรู้จักเขาก่อนในระดับหนึ่งว่าเขาเป็นคนอย่างไร ส่วนมากก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ไม่ใช่ว่าเห็นแล้วปิ๊งแล้วคุยเลยครับ
4.บิว-บัณฑิต รัตนศิริทรัพย์
นักเรียนวิศวกรหนุ่มจากเยอรมนีผู้ชื่นชอบความท้าทาย
ทายาทคนสุดท้องของคุณชัยรัตน์ รัตนศิริทรัพย์ ซึ่งเป็นถึงรองกรรมการผู้จัดการนิคมอุตสหกรรมกบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี กับคุณนารี รัตนศิริทรัพย์ เขาเรียนจบปริญญาตรีและปริญญาโทสาขาวิศวกรรมเครื่องกลที่ University of Duisburg-Essen ประเทศเยอรมนี และเริ่มสร้างธุรกิจของตัวเองท่ามกลางเสียงคัดค้านของครอบครัว แต่หนุ่มคนนี้ก็ยังมุ่งมั่นกับสิ่งที่ทำ จนพบว่ามีความไม่ลงตัวอยู่หลายอย่างจนต้องพับโปรเจ็กต์ไปในที่สุด ล่าสุดบิวค้นพบทางของตัวเองแล้ว นั่นคือการลงทุนกับธุรกิจพลังงานทางเลือก
การศึกษา: ปริญญาตรีและปริญญาโท สาขาวิศวกรรมเครื่องกล ที่ University of Duisburg-Essen ประเทศเยอรมนี
สเตตัสหัวใจ: โสด
สาวในสเป็ก: เป็นคนง่ายๆ มีความเป็นตัวของตัวเอง ไม่ห่วงสวย ลุยๆ หน่อย อ่อนหรือแก่กว่าก็ได้ จะสวย เซ็กซี่ น่ารักก็ได้ทั้งนั้น
แพลนในอนาคต: อยากทำให้ธุรกิจพลังงานทางเลือกประสบความสำเร็จในอนาคตอย่างยั่งยืน
พลังงานทางเลือกกับความหมายของชีวิต
ผมเป็น CFO/ Partner ที่บริษัท Energy and Environment Consulting Group ธุรกิจที่ทำอยู่ตอนนี้เป็นธุรกิจที่เกี่ยวกับพลังงานทางเลือกครับ เรานำพลังงานจากขยะมาปรับเปลี่ยนเป็นพลังงานไฟฟ้า ตอนนี้มีโรงงานอยู่ประมาณ 4 ที่ และอีกธุรกิจคือร้านกาแฟที่ทำเป็นธุรกิจเล็กๆ อยู่หน้าออฟฟิศครับ ส่วนธุรกิจพลังงานเริ่มมาประมาณเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผมสนใจด้านนี้เพราะมองว่าพลังงานทางเลือกมีความยั่งยืนสำหรับอนาคตของตัวเอง ยังไงคนเราก็ต้องใช้พลังงาน ต้องใช้ไฟฟ้าอยู่แล้ว ก็มองว่าเราจะไปดูเซ็กชั่นไหนดีที่เหมาะกับเราและน่าสนใจที่สุดในการเริ่มพัฒนาโปรเจ็กต์หรือลงทุน โชคดีว่ามีพี่คนหนึ่งเริ่มทำอยู่แล้ว เขาก็เลยชวนผม เริ่มโปรเจ็กต์กันแค่ 3-4 คน ตอนนั้นผมเป็นพนักงานอยู่พีแอนด์จี ก็ได้เรียนรู้ระบบของพีแอนด์จีมาระดับหนึ่ง ทำไปทำมาก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวเองสักเท่าไร เลยเริ่มคุยกับพี่เขาและลองเข้าไปเริ่มทำดู รู้สึกว่ามันยั่งยืนแน่นอน แล้วเรามานั่งดูที่คนรุ่นเก่าๆ ที่เขาเกี่ยวกับพลังงานขยะ ภาพลักษณ์มันไม่ได้ดีมากนะ ถ้าอ่านข่าวจะมีแต่คนต่อต้านว่าเอาขยะมาส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมกับประชาชน และเรื่องราวจากพลังงานขยะในเมืองไทยยังมีอยู่น้อยมาก คนที่ทำสำเร็จให้เราพูดถึงหรือเดินตามรอยเป็นมาตรฐานที่ดีก็ไม่ค่อยมี เพราะฉะนั้นเราก็เลยมองว่าถ้าโฟกัสกลุ่มนี้แล้วน่าจะเวิร์ก เลยลองเข้ามาทำ อีกอย่างหนึ่งคืออยากจะทำอะไรที่มีความหมาย เป็นสิ่งที่ดีต่อสิ่งแวดล้อมและต่อสังคมด้วยครับ
เรื่องราวของนักเรียนวิศวกรหนุ่มจากเยอรมัน
ผมโตมาเหมือนเด็กไทยคนหนึ่งทั่วไปล่ะครับ เรียนโรงเรียนไทย แต่มีความใฝ่ฝันอยากจะไปหาประสบการณ์และเรียนรู้ชีวิตที่เมืองนอก เลยค่อยๆ พยายามผลักดันตัวเอง เพราะคุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ได้สนับสนุน พอเข้าปี 1 คณะวิศกรรมศาสตร์ (ภาคภาษาอังกฤษ) ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผมเลยลองสมัครไปเรียนที่เยอรมนี ที่จริงสาขาที่ผมเลือกเรียนคือวิศวกรรมเครื่องกลนั้นดังแค่ไม่กี่ประเทศในโลก ซึ่งเยอรมนีก็ดูแปลกดี แล้วยังได้เรียนรู้ภาษาที่ 3 เพิ่มอีกภาษาหนึ่ง ผมเลยสมัครไปและเขาก็ตอบรับกลับมาครับ
งานกับประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะกลับมา เพราะว่างานที่บริษัทที่เยอรมนีที่ผมทำอยู่มันก็ค่อนข้างดี แต่ว่าอุปสรรคที่เจอมาตลอดคือเรื่องของภาษา ขนาดอยู่มานานแล้วยังรู้สึกว่าไม่เป็นส่วนหนึ่งกับเจ้าของภาษาเสียทีเดียว เลยตัดสินใจกลับมาเมืองไทยแล้วเพื่อนก็ชวนทำธุรกิจพอดี ซึ่งธุรกิจตัวนี้เหมือนเราเป็นตัวแทนจำหน่ายผลิตภัณฑ์ของออสเตรเลีย เกี่ยวกับการป้องกันการโจรกรรมรถยนต์ ด้วยความที่อยากทำธุรกิจมาตั้งนานแล้ว เลยเห็นเป็นโอกาสที่จะลองทำดู คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ค่อยสนับสนุนเท่าไรเพราะอยากให้เราสมัครงานก่อน เรียนรู้งานคนอื่นก่อนว่าเป็นอย่างไร เพราะยังไม่มีประสบการณ์ แต่เราก็ค่อนข้างดื้อ เชื่อมั่นในความคิดตัวเองมาก ทำได้ประมาณ 2 ปีปรากฏว่าไปไม่รอด เพราะว่าเงินออกทุกวัน รายได้น้อยมาก ก็เลยพับโปรเจ็กต์ไป
หลังจากนั้นก็ไปทำงานที่พีแอนด์จี ระหว่างทางก็มีช่วงเบรกนิดหนึ่งเพื่อทำใจ คือเราตั้งใจกับธุรกิจนี้มากจนเรารู้สึกว่ามันใช่ มันต้องสำเร็จให้ได้ กระทั่งสุดท้ายแล้วถึงจุดที่ยากที่สุด จนกระทั่งผมต้องยอมแพ้แล้ว สุดท้ายก็ตัดสินใจว่าไม่ทำ พอไม่ทำก็ไม่อยากจะไปสมัครงานที่ไหน เพราะรู้ว่ามันไม่ใช่ทางของเรา แต่ว่าโดยส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบขอเงินที่บ้าน ผมหาเงินเองตั้งแต่สมัยอยู่เยอรมนี จนเงินเก็บหมดแล้ว เราก็เลยคิดว่าสมัครงานก็ได้ เลยเริ่มต้นใหม่ โชคดีที่ได้มาอยู่พีแอนด์จี ก็มีชีวิตกลับมาเป็นผู้เป็นคนอีกรอบหนึ่ง (หัวเราะ)
โลกใบใหม่ที่กว้างขึ้นกับโอกาสครั้งที่ 2
ตอนที่ยังไม่ได้ทำงานที่นี่ เราก็ยังไม่รู้อะไร โลกแคบมาก เอาความคิดตัวเองเป็นหลัก เราก็ไม่รู้ว่าคนข้างนอกเขาทำงานกันอย่างไร พอเข้าไปเห็นการทำงานข้างในก็รู้ว่านี่เป็นการเปิดโลกของเราในเรื่องการทำงานเลย บริษัทนี้รับคนเก่งอยู่แล้วและมาทำงานอยู่ด้วยกัน เป็นทีมเวิร์กที่ดีมาก วัฒนธรรมขององค์กรก็ดีมาก ทำให้คนรักกัน ให้อะไรกับคนทำงานมากกว่าแค่ใช้งานเขา มันมีคอร์สให้คนทำงานเข้าไปร่วมเพื่อที่จะพัฒนาตัวเอง ซึ่งเราสามารถเข้าไปเรียนได้ฟรี คือเขาลงทุนกับบุคลากรของเขาจริงๆ ก็เลยได้เห็นการทำงานจริงๆ ไม่ใช่แค่มุมแคบๆ อย่างที่เราคิด ผมทำอยู่ 2 ปีจนมีพี่ที่รู้จักมาชวนว่าสนใจทำธุรกิจพลังงานไหม ตอนแรกที่เขาชวนคือก่อนผมสมัครเข้าพีแอนด์จี แต่ช่วงนั้นผมกำลังเฟลกับชีวิตอยู่ ผมก็เลยปฏิเสธไป แต่เราก็คุยกับเขาตลอด ทำให้เห็นกระบวนการทำงานที่เขาเริ่มมา สุดท้ายเราเห็นว่า OK! ก็เลยคุยกับที่บ้าน กลายเป็นทะเลาะกันอีกรอบหนึ่ง เขาก็บอกว่าบริษัทดี เงินเดือนดี สวัสดิการดี จะออกไปทำไม แต่เราก็เป็นคนชอบความเสี่ยง ไม่ชอบอยู่เฉยๆ นิ่งๆ รอรับเงินเดือน มันไม่ค่อยท้าทาย เราก็มานั่งศึกษาว่าธุรกิจนี้จะต่อยอดได้แค่ไหน มีโอกาสสำเร็จได้มากน้อยแค่ไหน แล้วก็ตัดสินใจทำ แต่คราวนี้มันจะมีความระมัดระวังมากขึ้นกว่าครั้งแรก รับฟังมากขึ้น เพราะผมกลัวว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย
พ่อแม่คือแรงบันดาลใจ
หน้าที่การงานของคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้เป็นเรื่องที่กดดันผม ในขณะเดียวกัน ผมรู้สึกว่าเราได้รับแรงบันดาลใจจากท่านมากกว่า ผมมองพ่อแม่เป็นต้นแบบในการดำเนินชีวิต เขาไม่ได้เกิดมารวยเท่าตอนที่ผมเกิดมา เมื่อก่อนคือต้องขายลูกชิ้นปิ้ง ขายหมู เรียกว่าไม่มีเงินเลยดีกว่า แต่ทั้งคู่ก็สร้างขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ทำธุรกิจมาด้วยกัน และผมชอบสไตล์ที่เรียกว่าสู้ไม่ถอย เขาไม่ได้สอนเป็นคำพูดว่าต้องทำอะไร อย่างไร แต่นี่เป็นสิ่งที่เราเห็นมาตลอด
ข้อดีและข้อเสียที่ต้องปรับปรุง
ผมไม่ชอบเบียดเบียนคนอื่น ไม่ทำร้ายผู้อื่น บางช่วงจะเป็นคนทะเยอทะยาน ไม่ค่อยชอบยอมแพ้ ตั้งใจทำอะไรแล้วก็จะพยายามให้สุดทาง ข้อที่อยากปรับปรุงของผมคือนิสัยเอาแต่ใจตัวเอง อยากได้ก็ต้องได้ ไม่ได้แล้วจะหงุดหงิด ตรงนี้แก้ยากมาก รู้ตัวเลยว่าแก้ไม่ได้ คือเราจะเห็นกระบวนการว่าจะทำอย่างไรเราถึงจะได้สิ่งนั้นมา
ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในมุมมองของบิว
เป็นคนดีครับ ไม่เห็นแก่ตัว ช่วยเหลือคนอื่นรอบข้าง แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วนะครับ (หัวเราะ)
ผู้ชายหัวใจยังว่างกับสาวในสเป็ก
ตอนนี้ผมยังไม่มีแฟนครับ กำลังคุยๆ ดูๆ ไปเรื่อยๆ ครับ (หัวเราะ) สเป็กของสาวที่ผมชอบคือต้องเป็นคนง่ายๆ มีความเป็นตัวของตัวเอง ไม่ห่วงสวย ลุยๆ หน่อย อ่อนหรือแก่กว่าก็ได้ครับ ผมไม่มีสเป็กนะ จะสวย เซ็กซี่ น่ารักก็ได้ทั้งนั้นครับ ถ้ามองแล้วชอบก็ชอบเลย ถ้าไม่ชอบมันก็จะยากหน่อยที่จะชอบ
5.เป๊ก-เศรณี ชาญวีรกูล
มิสเตอร์ไนซ์กายผู้ใส่ใจในรายละเอียด
เป๊ก-เศรณี ชาญวีรกูล ทายาทรุ่นที่ 3 ของบริษัท ซิโน-ไทย เอ็นจิเนียริง แอนด์ คอนสตรัคชัน ซึ่งเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ของไทย เขาเป็นหลานของคุณชวรัตน์ ชาญวีรกูล อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย อดีตหัวหน้าพรรคภูมิใจไทย และเป็นลูกชายคนเล็กของคุณอนุทิน ชาญวีรกูล อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข และกระทรวงพาณิชย์ ด้วยดีกรีที่เลิศเลอเช่นนี้ ประกอบกับความน่ารักและเป็นกันเอง ทำให้เขาขโมยหัวใจสาวๆ ได้ไม่ยาก ซึ่งปัจจุบันเขากำลังคบหาอยู่กับนาตาลี-ปณาลี วรุณวงศ์ นางเอกสาวคนสวยจากละครเรื่องดาวหลงฟ้า ภูผาสีเงิน
การศึกษา: กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 คณะเศรษฐศาสตร์ หลักสูตรนานาชาติ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ความสามารถพิเศษ: การวางแผนกลยุทธ์เพื่อธุรกิจ
สเตตัสหัวใจ: โสด
สาวในสเป็ก: เป็นคนที่คุยกันรู้เรื่อง เข้ากันได้ ถ้าสวยก็ดี แต่ชอบคนน่ารักมากกว่า
แพลนในอนาคต: อยากไปเรียนต่อด้านบริหารธุรกิจที่สหรัฐอเมริกา และรับสืบทอดกิจกาารของตระกูล
IG: @pek_c
ผู้ชายสายเศรษฐศาสตร์
ผมเลือกเรียนเศรษฐศาสตร์เพราะคิดว่าทฤษฎีต่างๆ สามารถนำมาปรับใช้ในการทำงานและการใช้ชีวิตได้ เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นต่างก็มีเหตุและผลของเรื่องนั้นๆ ซึ่งทฤษฎีเศรษฐศาสตร์จะมีเหตุผลมาซัพพอร์ตให้เราเห็นภาพได้ชัดเจน การเรียนเศรษฐศาสตร์สอนผมหลายๆ อย่างครับ เช่น ผมชอบเตะฟุตบอล ชอบตีเทนนิส แต่จะมีกีฬาชนิดหนึ่งที่ไม่ชอบเลยคือบาสเกตบอล เพราะเราไม่เคยทำ คิดว่าทำแล้วมันต้องออกมาไม่ดีแน่ๆ เลยเลือกที่จะไม่ทำดีกว่า ก็เหมือนเศรษฐศาสตร์ที่สอนให้เรารู้ว่าตรงไหนมีความเสี่ยงเยอะหรือน้อยกว่า ควรจะเลือกลงทุนกับสินค้าตัวไหนหรือหุ้นตัวไหนที่มันจะรีเทิร์นให้เรากลับมาได้มากกว่ากัน แต่บางทีความเสี่ยงนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ควรจะลองนะครับ แต่เศรษฐศาสตร์สอนให้เรามีความคิด มีตรรกะที่ดีขึ้น
หนุ่มไทยในต่างแดน
ก่อนจะมาเรียนต่อที่จุฬาฯ ผมถูกส่งไปเรียนในโรงเรียนประจำที่อังกฤษตั้งแต่อายุ 13 ปี เรียนตั้งแต่ ม.3 จนจบ ม.6 ครับ ตอนแรกๆ ที่ไปอยู่ผมต้องปรับตัวเยอะมาก เพราะตอนอยู่ที่บ้านเราใช้ชีวิตสบายเกินไป ตื่นเช้ามาเตียงก็ไม่ต้องเก็บ เสื้อผ้าใส่เสร็จก็แค่โยนลงตะกร้า เดี๋ยวก็มีคนมาซักให้ หิวข้าวเมื่อไรก็แค่บอกแม่ครัว แต่การที่ไปเรียนที่อังกฤษ เราต้องช่วยเหลือตัวเองในเกือบทุกด้าน ที่โรงเรียนจะเข้มงวดมากเรื่องการเก็บเตียง การเปลี่ยนผ้าปูที่นอน การซักผ้า รีดผ้า ที่นั่นสอนให้เราเป็นคนมีระเบียบมากขึ้น เป๊กคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่เราได้ไปเรียนที่นั่น เพราะถ้าอยู่เมืองไทยคงไม่ได้ทำอะไรแบบนี้ พอกลับมาทำให้รู้เลยว่าแม่บ้านเหนื่อยแค่ไหน (แล้วทำไมถึงกลับมาเรียนปริญญาตรีต่อที่เมืองไทย ทำไมไม่เรียนที่นั่นต่อเลย) ด้วยความที่ผมไปเรียนตั้งแต่เด็ก ทำให้ไม่มีกลุ่มเพื่อนที่สนิทมากเท่าไรในเมืองไทยพอจบไฮสคูลที่นั่น ก็คิดว่า ถ้ากลับมาเรียนที่ไทยก็อาจจะมีเพื่อนมากขึ้น มีสังคมมากขึ้น รวมถึงคอนเน็กชั่นต่างๆ ที่อาจได้ใช้ในอนาคตด้วย ก็เลยเลือกที่จะกลับมาเรียนต่อที่เมืองไทยครับ
ต้นทุนชีวิตที่ดีของผู้ชายโปรไฟล์เลิศ
ต้นทุนชีวิตที่ดีของผมคือเกิดมาแล้วโชคดีที่ได้มาอยู่ในครอบครัวที่ดีครับ ทุกอย่างเหมือนถูกสร้างไว้หมดแล้ว เราแค่ต้องทำให้ดีกว่าเดิม แต่ผมก็มีมุมที่หนักใจบ้างเหมือนกัน บางคนบอกว่ามีต้นทุนชีวิตก็ไม่จำเป็นว่ามันจะดีเสมอไป เพราะมันอาจจะเกิดการเปรียบเทียบกันได้ เช่น เป๊กอาจจะทำธุรกิจได้ไม่ดีเท่ารุ่นคุณปู่ รุ่นคุณพ่อ เลยกลายเป็นความกดดันที่เราต้องพิสูจน์ตัวเอง ทุกวันนี้สิ่งเหล่านี้ทำให้เรานอนไม่หลับในบางวัน เป๊กหวังว่าถ้าถึงช่วงอายุที่มีความรู้และความสามารถมากพอก็อยากกลับไปสานต่อธุรกิจที่บ้าน แต่ว่าทุกอย่างมันไม่แน่นอนไงครับ ต่อให้มีต้นทุนชีวิตตรงนี้ก็ไม่มีอะไรมาการันตีว่าในอนาคตเราจะได้กลับไปทำงานที่บ้าน คือคุณพ่อจะสอนว่าเราไม่ควรยึดติดกับอะไร วันนี้เรามีได้ พรุ่งนี้ก็หายไปหมดได้เหมือนกัน ไม่มีอะไรที่ยั่งยืน
ตอนผมยังเด็กบริษัทคุณพ่อเคยเกือบล้มละลายช่วงวิกฤตต้มยำกุ้งปี 2540 แต่คุณพ่อก็สามารถผ่านวิกฤตนั้นมาได้ โดยใช้ทฤษฎีต่างๆ ของเขาที่คิดมา สมัยก่อนเรียกว่า Chapter Eleven เป็นการประนอมหนี้ ซึ่งถือเป็นความโชคดีด้วยที่คุณพ่อมีเพื่อน มีคนรู้จัก มีที่ปรึกษาที่ดี ตอนนั้นเงินไทยเฟ้อไปถึงประมาณ 90 บาทต่อหนึ่งปอนด์ สมมติวันนี้เราเป็นหนี้ 500 ล้านบาท วันรุ่งขึ้นกลายเป็นพันล้านทันที ช่วงนั้นคุณพ่อเองก็ยังเป็นนักธุรกิจหนุ่มยังไม่มีประสบการณ์ กู้โดยไม่คิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่ในที่สุดคุณพ่อก็จัดการได้ ใช้เวลาอยู่ประมาณ 3-5 ปีครับ ทุกวันนี้ทางบริษัทก็มีนโยบายว่าห้ามเป็นหนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม คุณพ่อจะมีคำพูดที่ว่า Cash is king การไม่ติดหนี้ใครถือว่าเป็นกำไร
คุณพ่อคุณแม่คือไอดอล
คุณพ่อเป็นไอดอลทางด้านการทำงาน การใช้ชีวิต จะเรียกว่าทุกๆ ด้านก็ว่าได้ ท่านเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์ มองอะไรทะลุปรุโปร่ง ท่านจะรู้หมดว่าเราโกหกหรือไม่โกหก (หัวเราะ) บางทีพูดอะไรไป เราก็ว่าเนียนแล้วนะ แต่คุณพ่อจะรู้ว่าผมกำลังโกหกอยู่ ส่วนคุณแม่จะเป็นต้นแบบในเรื่องการวางตัว คุณแม่จะให้ความสำคัญเรื่องมารยาท การพบปะผู้คน ที่ผ่านมา เป๊กยังไม่เคยได้ยินว่าใครมาว่าคุณแม่เราได้เลย เจอใครก็มีคนชมคุณแม่ตลอด
เก็บเกี่ยวประสบการณ์นอกบ้านเป็นทุนแล้วค่อยกลับมาสานต่องานธุรกิจครอบครัว
เป๊กคิดว่าถ้าเรียนจบแล้วกลับไปทำธุรกิจครอบครัวเลย อย่างแรกเราจะไม่ได้ประสบการณ์การเป็นพนักงานปกติ เราเข้าไปก็จะมีแต่คนรู้จักเรา เกรงใจเรา อย่างที่สองเราจะไม่ได้ประสบการณ์ของพนักงานเงินเดือนจริงๆ อย่างสุดท้ายที่เป๊กว่าสำคัญที่สุดคือการทำธุรกิจครอบครัวเป็นสิ่งที่เราต้องกลับมาทำอยู่แล้ว สมมุติว่าเป๊กคิดว่าจะไปเรียนต่อปริญญาโท ถ้าเราได้เข้าไปทำงานในบริษัทของครอบครัวแล้ว ก็อาจจะรู้สึกว่าไม่อยากออกมาเรียนเพราะสนุกกับงานไปแล้ว แต่ถ้าได้ลองไปฝึกงานที่อื่นหรือในสาขาอื่นที่ไม่เคยเรียนรู้มาก่อน ผมจะมีความคิดว่าเราอยู่ตรงนี้ตลอดไม่ได้นะ เพราะยังมีธุรกิจที่บ้านรออยู่ มันก็จะเป็นตัวช่วยงที่ทำให้เป๊กยอมออกมาแล้วไปเรียนต่อ
ข้อดีและข้อเสียที่อยากปรับปรุง
ข้อดีข้อแรกของเป๊กคือเป็นคนร่าเริง ชอบทำให้คนอยู่รอบๆ มีความสุข ข้อที่สอง เป็นคนรักครอบครัว ข้อที่สามคือเป็นคนที่ให้เกียรติคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม เป๊กรู้สึกว่าทุกคนมีสิทธิเท่ากัน มีความรู้สึกเหมือนกัน เพราะฉะนั้นทุกคนควรจะได้รับเกียรติที่สมควรได้รับ ส่วนข้อที่อยากปรับปรุงคือเป๊กเป็นคนขี้รำคาญ เป็นคนอารมณ์เสียง่าย อารมณ์ร้อนง่าย และข้อเสียอีกข้อคือเป๊กเป็นคนเนี้ยบเกินไป เรื่องนี้เป็นสิ่งที่แก้ไม่ได้จริงๆ เช่น ถ้ารูปวางไว้แล้วเบี้ยว ยังไงก็ทนไม่ได้ ต้องไปขยับให้มันตรง รถมีน้ำมาเกาะหยดหนึ่งก็ไม่ได้ เราต้องเช็ดทันที มีนกมาอึใส่ก็ไม่ได้ ต้องเช็ดทันที (หัวเราะ) รถมีรอยสะกิดนิดหนึ่งก็ต้องเอาเข้าอู่แล้ว ทนไม่ได้ ต่อให้คนอื่นไม่เห็น แต่เรารู้เราเห็น
ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในมุมมองของเป๊ก
เขาต้องเป็นผู้ชายที่มีความเป็นสุภาพบุรุษครับ แต่คำว่าสุภาพบุรุษนี้ ไม่ได้แปลว่าต้องปฏิบัติกับผู้หญิงอย่างเดียว ความเป็นสุภาพบุรุษคือต้องดูแลทุกคนเท่าเทียมกัน ต้องให้เกียรติทุกคน ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม
ผู้หญิงในชีวิตจริงกับเรื่องราวของสาวในสเป็ก
ลี (นาตาลี-ปณาลี วรุณวงศ์) มีหลายอย่างที่ไม่ได้ตรงกับที่เราคิดเอาไว้ แต่เขาทดแทนในส่วนนั้นหมดชนิดไม่มีที่ติ เช่นเป๊กเคยบอกกับคนหลายๆ คน และสื่อหลายๆ สื่อว่า เป็นคนชอบผู้หญิงอายุมากกว่า ชอบผู้หญิงเรียบร้อย มีความเป็นกุลสตรี วางตัวดี นี่คือสเป๊ก 4 อย่างที่ต้องการ แต่ลีเขาเด็กกว่าเป๊ก เขาจะมีความห้าว ดูร่าเริง ซึ่งทำให้เรามีความสุข ตอนนี้เราคบกันมาประมาณ 6-7 เดือนแล้ว ที่มาที่ไปมาจากพ่อแม่ของเรารู้จักกันตั้งแต่เรายังเด็ก เป๊กเคยเจอลีตั้งแต่ 13 ปีที่แล้ว เล่นเรือด้วยกันที่พัทยา แต่อะไรหลายๆ อย่าง ทำให้เราไม่ได้ติดต่อกันเลย มาเจอเขาอีกทีในอินสตาแกรม (หัวเราะ) ก็รู้สึกคุ้นหน้าเหมือนคนที่เราเคยเจอเลย เป๊กเลยไปถามคุณแม่ว่าคนนี้เป็นใคร แม่ก็บอกว่าคนนี้เคยไปเล่นเรือกับเราไงที่แม่ของเขาเป็นเพื่อนกับแม่ ก็เลยไปฟอลโลว์อินสตาแกรมของเขา พอเห็นรูปเขาในนั้นก็คิดว่าเขาก็น่ารักดี แต่การที่เราเห็นรูปคนผ่านโซเชียล ไม่ได้แปลว่าเราจะรู้จักนิสัยใจคอเขาใช่ไหมครับ ก็เลยคบกับเขาดูก็แล้วกัน ด้วยความที่เรารู้จักกันมาตั้งแต่สิบกว่าปีที่แล้ว เลยทำให้เราไม่ได้เริ่มต้นจากศูนย์ เรามีอะไรที่ชอบคล้ายๆ กันอยู่แล้ว ทำให้ทำความรู้จักกันและเข้าใจกันได้ง่ายขึ้น ผู้ใหญ่ก็ไฟเขียวด้วยครับ เหมือนทุกอย่างดูลงตัว แต่ก็มีบางอย่างที่เห็นไม่ตรงกันบ้าง ซึ่งผมว่านั่นก็คือธรรมชาติของความรักที่เราจะต้องเรียนรู้กัน ต้องปรับจูนเข้าหากัน เป๊กจะบอกลีเสมอว่าความรักมันเหมือนเราต้องยอมเสียสละคนละ 50 เปอร์เซ็นต์แล้วนำมารวมกันทำให้เป็น 100 เปอร์เซ็นต์ที่มันเพอร์เฟ็กต์ครับ
(บทสัมภาษณ์จาก OK! ฉบับที่ 292 เดือนสิงหาคม)
✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦
ติดตามนิตยสาร OK! Magazine Thailand ได้ที่นี่
♥ Website : http://www.okmagazine-thai.com/
♥ Instagram : https://www.instagram.com/okmagazinethailand/
♥ Facebook : https://www.facebook.com/okmagthailand
♥ Twitter : https://twitter.com/okthailand
Comments
comments
