นอกจากจะเป็นที่ชื่นชมในเรื่องความสวยและการวางตัวดี เชอรี่-เข็มอัปสร สิริสุขะ นางเอกสาวของเรายังมีมุมที่อื่นๆ ที่น่าประทับใจเช่นกัน ล่าสุดเราพบเธอที่งานแถลงข่าวเปิดตัวโครงการ ‘ลิตเติล ฟอเรสต์ ปี 2 สร้างฝายชะลอน้ำ…ตามรอยพ่อ’ เพื่อระดมทุนหารายได้ช่วยสร้างฝายชะลอน้ำให้กับชาวบ้านในจังหวัดต่างๆ พร้อมรณรงค์และสร้างจิตสำนึกให้คนไทยตระหนักถึงปัญหาน้ำท่วม ภัยแล้ง ที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบันอย่างจริงจัง ซึ่งเชอรี่ได้ร่วมมือกับ ผศ.ดร.อโนทัย ชลชาติภิญโญ รองหัวหน้าภาควิชาวิทยาการสิ่งทอ คณะอุตสาหกรรมการเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และคุณโรจน์-ภูภวิศ กฤตพลนารา เจ้าของแบรนด์แฟชั่น ISSUE (อิชชู่) เพื่อทำกิจกรรมดีๆ ในครั้งนี้ขึ้นมาให้กับสังคม
ลุกขึ้นมาทำอะไรบางอย่างดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
” ‘ลิตเติล ฟอเรสต์’ เริ่มมาจากแนวคิดที่ว่าปัญหาสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งสำคัญ ที่ผ่านมาเราเคยไม่พอใจหลายอย่างที่คนทำลายธรรมชาติแต่เราก็ไม่ลุกขึ้นมาทำอะไร ซึ่งความจริงแล้วเมื่อเปลี่ยนแปลงความคิดก็พบกว่าการลุกขึ้นมาทำอะไรบางอย่าง ดีกว่าการที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วเราก็คิดว่าคนตัวเล็กๆ นี่ล่ะจะเป็นพลังหนึ่งที่ส่งต่อความคิดเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้ให้ไปสู่คนในวงกว้าง พวกเราก็เลยลงมือทำ และเป็นที่มาของโครงการลิตเติล ฟอเรสต์ ที่เราอยากจะแก้ปัญหาเรื่องโลกร้อน แล้วเราก็รู้ว่าสาเหตุหลักมาจากคนก็เลยมุ่งไปที่ความเป็นอยู่ของคนว่าจะต้องแก้ไขอย่างไร ทำให้กลายเป็นที่มาของ ‘ปลูกป่า ปลูกคน ปลูกใจ’
เมื่อปีที่แล้วเราเริ่มจากการปลูกป่า แต่การปลูกป่าของเราจะเป็นลักษณะของการปลูกเสริม ให้คนในพื้นที่มีส่วนร่วมด้วย เป็นการปลูกจิตสำนึกให้พวกเขาไปในตัว แล้วก็นำคนจากกรุงเทพฯ ลงไปด้วย เพื่อให้เขาเห็นว่านี่ไม่ใช่เรื่องไกลตัวอีกต่อไป ส่วนเรื่องน้ำเกิดมาจากการที่เราไปเห็นว่าคนในพื้นที่แห่งนี้เป็นเกษตรกร ทำสวนส้ม ซึ่งคำถามคือ ทำไมส้มไม่ให้ผลผลิต ติดดอกแล้วทำไมถึงร่วง พอมีนักวิชาการลงไปช่วยดูเราก็พบว่าทุกอย่างแก้ไขได้ แต่เรื่องหลักๆ เลยคือเรื่องของน้ำ ทำให้เป็นที่มาของแนวความคิดว่าเราควรจะสร้างฝายชะลอน้ำ ที่ทำฝายก็เพราะเราไม่ต้องการทำลายเพื่อสร้าง เราไม่ได้ต้องการเอาป่ามาเป็นพื้นที่ของเขื่อน เราทำเล็กๆ แต่กระจายในหลายพื้นที่ให้มีน้ำใช้อย่างทั่วถึงกัน” นางเอกสาวคนดังเล่าถึงที่มาของโครงการดังกล่าว
ใช้ความตั้งใจเอาชนะความไม่มั่นใจ
ภาพของความเป็นนางเอกอาจจะทำให้ชาวบ้านไม่มั่นใจว่าเธอและเพื่อนๆ จะจริงจังกับเรื่องนี้แค่ไหน เรื่องนี้เชอรี่เลยต้องพิสูจน์ความจริงใจให้ชาวบ้านในพื้นที่ได้เห็นถึงความตั้งใจของเธอว่าเธอไม่ได้มาเล่นๆ แต่มาจริงมาก “นอกเหนือไปจากการปลูกต้นไม้ที่ได้ไปลงพื้นที่ เชอรี่ก็พาชาวบ้านที่เป็นผู้นำชุมชนไปเรียนรู้เรื่องการทำฝายจากผู้ชำนาญการด้วย เราเรียนไปพร้อมๆ กันเลยว่าต้องทำอย่างไร ซึ่งกลุ่มคนทำงานของเรามีไม่เยอะค่ะ ประมาณ 5-6 คน เลยต้องทำทุกหน้าที่ที่ใครช่วยอะไรได้ก็ช่วย พอเราไปเรียนรู้เรื่องฝาย เชอรี่ก็คล้ายๆ จะเป็นหัวหน้างาน คอยคุมว่าตรงนั้นเขาให้ทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ และเชอรี่ต้องการแสดงให้คนในพื้นที่เห็นถึงความตั้งใจจริงของเราด้วยว่าเราทำจริงๆ และลงมือทำด้วยตัวเอง เป็นเหมือนการปลุกใจของคนในพื้นที่ไปด้วย
พอเขาได้เห็นการทำงานของพวกเราที่มากขึ้น ระยะที่เขามีกับเราก็หายไป ทั้งในเรื่องการต้อนรับ การเห็นเราเป็นลูกเป็นหลาน และพวกเราก็ได้เห็นถึงความเปลี่ยนไปของความสัมพันธ์ของคนในพื้นที่ด้วย ทุกคนน่ารักมากค่ะ คนที่มาช่วยเราทำงานมีตั้งแต่เด็กจิ๋วไปจนถึงคุณยาย ภาพที่เชอรี่และทีมได้เห็นคือทุกคนมาช่วยกันส่งต่อถังปูน หิน ดิน ทราย คนที่มีความสามารถในงานช่างแบบไหนก็จะไปช่วยกันดูแลตรงนั้น พวกเขาแบ่งหน้าที่กันเอง จัดเวรยามมาสร้างกันไม่ได้ขาดเลย ตอนแรกกำหนดการสร้างฝายอยู่ที่ 45 วัน แต่เราทำเสร็จภายใน 30 วัน จริงๆ เราคาดหวังว่าจะต้องมี 20 คนต่อวัน แต่เขามากันวันละ 40-50 คนต่อวัน แสดงให้เห็นว่าเขาต้องการน้ำจริงๆ และก็ได้เห็นความตั้งใจของเขา ทำให้เราเองรู้สึกว่า เราทิ้งไปไม่ได้ เราต้องทำให้สำเร็จ พวกเราร่วมสร้างฝายนี้ไปด้วยกัน (เชอรี่มีที่ปรึกษาไหมคะ) เรามีที่ปรึกษาเยอะมากค่ะ ตอนแรกที่จะทำโครงการนี้ เราเริ่มจากศูนย์ มีแต่ใจเท่านั้นที่จะทำ แต่ไม่มีความรู้ ไม่มีเงิน ไม่มีรูปแบบ โมเดล ก็เลยต้องไปศึกษาหาความรู้จากหลายๆ ที่ ขอความรู้จากหลายๆ ฝ่าย ซึ่งพอทุกคนเห็นว่าเราเอาจริง ทุกคนก็ช่วยเราจริงๆ เหมือนกัน
ท้อบ้างแต่ไม่ถอดใจ
การทำงานทุกชิ้นมีปัญหาเสมอ แต่นางเอกสาวของเราบอกว่าไม่เคยถอดใจ “ค่อยๆ แก้ไปค่ะ ปัญหาไม่ได้มาเกิดตอนที่เราสร้างด้วยนะคะ แต่มีตั้งแต่ตอนที่เราเตรียมงาน ตอนหาความรู้ ตอนหาคนมาคุม ทุกอย่างมีปัญหา เล็กบ้าง ใหญ่บ้างก็แก้ๆ กันไป บางทีอาจจะรู้สึกท้อไปกับปัญหาบ้าง แต่เราไม่เคยรู้สึกว่าเราต้องถอดใจ
เรื่องหนึ่งที่เซอร์ไพรส์ตัวเองมากคือเป็นหัวหน้าคุมงานค่ะ (หัวเราะ) เราไปเดินตรวจงาน เช็กทุกที่เลย บางทีถ้าไม่ได้ไปก็ให้เขาส่งรูปมา แล้วเราก็จะคอมเมนต์ว่าตรงนี้ใช้ไม่ได้ ต้องแก้ไขและปรับเปลี่ยนอย่างไร ไม่เคยคิดเลยว่าเราจะทำตรงนี้ได้ เป็นหัวหน้าคุมงานได้ (หัวเราะ) เราลุยไปพร้อมกัน เพราะหลายเรื่องก็ต้องไปปรึกษาคนที่มีความรู้อีกทีจากนั้นค่อยกลับมาบอกพวกเขาต่อค่ะ
ยิ่งให้ ยิ่งได้รับ
มีหลายสิ่งหลายอย่างเราได้เรียนรู้ไปพร้อมๆ กัน เรียนรู้ทั้งในแง่ของการทำงานและการใช้ชีวิต ในแง่ของแรงใจหรือในแง่ของชีวิตที่พอเพียง แล้วก็ยังจะได้ความสุขอย่างที่เราอธิบายได้ลำบาก เพราะเป็นความสุขจากการที่ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของคนอื่นดีขึ้นหลายชีวิต เราเห็นแววตา ความสุขและความภูมิใจจากคนในพื้นที่ ซึ่งเราไม่เคยคาดหวังเลยว่าเราจะได้รับสิ่งเหล่านี้ (ฝาย 1 ฝายต้องใช้งบประมาณเท่าไรคะ) ฝายขนาดนี้ 1 ตัวอยู่ที่ล้านกว่าบาท ซึ่งเรียกว่าถูกมากแล้ว เพราะว่าเราไม่มีค่าแรงงาน ถ้าบวกค่าแรงไปด้วยก็อาจจะตกตัวหนึ่งที่ 3 ล้านบาทค่ะ
หนึ่งฝายเปลี่ยนได้หลายร้อยชีวิต
มี 300 ครัวเรือนที่จะได้ใช้น้ำตรงนี้ และ 800 ไร่ในการรับน้ำ เราสร้างฝายไป 2 ตัวแล้วค่ะ ฝายตัวแรกที่เราสร้างอยู่ในพื้นที่ที่เป็นเขตแดนระหว่างสุโขทัยกับแพร่ ทั้ง 2 ฝั่งจะได้ใช้ตรงนี้ ส่วนชีวิตความเป็นอยู่ของเขาก็จะได้ใช้น้ำเพื่อการอุปโภค บริโภค และเพื่อการเกษตรของเขา ทำให้ผลผลิตของเขาซึ่งก็คือส้ม มันออกดอก ออกผล ทำให้เขามีรายได้และมีชีวิตที่ดีขึ้น
งานผ้าสร้างรายได้
นอกจากสวนส้ม ชาวบ้านยังมีการทอผ้า ซึ่งอาจารย์อโนทัยเองเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับเรื่องผ้าอยู่แล้ว อาจารย์ก็ลงไปคอมเมนต์ว่าต้องใช้สีอย่างไร ใช้ผ้าแบบไหนถึงจะถูกใจกลุ่มคนในวงกว้างมากขึ้น ความจริงแต่ละบ้านเขามีลายที่สวยและเป็นเอกลักษณ์อยู่แล้ว เราก็แค่ไปปรับนิดๆ หน่อยๆ เพื่อให้เข้ากับกลุ่มที่กว้างขึ้น เพราะเรามองว่าผ้าไทยสวย ซึ่งครั้งนี้เราก็ได้แรงสนับสนุนกับพี่ๆ ดีไซเนอร์เช่นแบรนด์ Asavaโดยคุณพลพัฒน์ อัศวะประภา, แบรนด์ Theatre โดยคุณศิริชัย ทหรานนท์, แบรนด์ Kloset โดยคุณณัฎฐ์ มั่งคั่ง, แบรนด์ Issue โดยคุณภูภวิศ กฤตพลนารา, แบรนด์ Art Araya โดยคุณอารยา อินทรา มาร่วมดีไซน์และนำชุดเหล่านี้มาประมูลเพื่อร่วมระดมทุนมาสนับสนุนโครงการนี้
(ซึ่งล่าสุดได้ปิดการประมูลกันไปแล้ว โดย คุณนก สินจัย เปล่งพานิช ประมูลชุดของ Kloset ไปในราคาา 15,000 บาท นอกจากนี้เธอยังประมูลชุดของ Art Araya ไปในราคา 12,000 บาทด้วย สำหรับเชอรี่เอง เธอได้ประมูลชุดของ Issue ในราคา 16,000 บาทและ Asava ในราคา 14,000 บาท ส่วนชุดของ Theatre ผู้ไม่ประสงค์จะออกนามประมูลไปในราคา 10,000 บาท รวมรายได้ครั้งนี้อยู่ที่ 67,000 บาท)
แบ่งเวลาให้ทั้งตัวเองและคนรอบข้าง
เชอรี่ไปแพร่บ่อย แต่ไม่ได้อยู่นาน ตอนนี้แบ่ง 50 เปอร์เซ็นต์ของชีวิตให้กับครอบครัว คนใกล้ชิด คนรัก เพื่อนฝูง และตัวเองในเรื่องของการปฏิบัติธรรมหรือเรื่องใดๆ ก็ตาม ส่วนอีก 50 เปอร์เซ็นต์เป็นการทำงาน หาเลี้ยงชีพ บวกกับการทำงานเพื่อสังคมต่างๆ ที่เราอยากจะทำ อย่างงานหาเลี้ยงชีพ ถึงแม้จะไม่ได้ถ่ายละคร แต่เราก็มีงานพรีเซ็นเตอร์ เป็นอะไรที่เราก็ต้องทำงานนะคะ ไม่ใช่ไม่ทำเลย (จะได้เห็นเชอรี่ผ่านผลงานด้านละครไหม) ตอนนี้ละครก็ไม่ได้รับและไม่มีแพลนว่าจะรับในเร็ววันนี้ ถ้าอยากจะติดตามเชอรี่ก็อยากให้เป็นกำลังใจในโครงการนี้ด้วย เพราะว่าเราก็ต้องการการสนับสนุนจากทุกๆ ฝ่าย ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเงิน แต่ช่วยเป็นแรงใจ แรงสมอง แรงความคิดที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้สู้อยู่คนเดียว เพียงเท่านี้เชอรี่ก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ
ร่วมสนับสนุนโครงการสร้างฝายชะลอน้ำตามรอยพ่อ ได้โดยการโอนเงินมาที่ ธนาคารทหารไทย สาขามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ชื่อบัญชี โครงการ Little Forest ปลูกป่าปลูกคน ปลูกใจ เลขที่บัญชี 069-2-59960-8 เงินบริจาคของท่านจะได้รับใบเสร็จออกโดยมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และสามารถนำใบเสร็จรับเงินนี้ไปลดหย่อนภาษีได้เท่าจริง
(ขอบคุณภาพและข้อมูลบางส่วนจาก บริษัท โพลีพลัส พีอาร์)
✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦
ติดตามนิตยสาร OK! Magazine Thailand ได้ที่นี่
♥ Website : http://www.okmagazine-thai.com/
♥ Instagram : https://www.instagram.com/okmagazinethailand/
♥ Facebook : https://www.facebook.com/okmagthailand
♥ Twitter : https://twitter.com/okthailand
Comments
comments
